Colonel Ryszard Kukliński

Nikt na świecie w ciągu ostatnich 40 lat nie zaszkodził komunizmowi tak jak ten Polak.

To słowa Williama Caseya, dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej USA, jakich użył w liście do prezydenta Ronalda Reagana opisującym dokonania Ryszarda Kuklińskiego. Pułkownika Ludowego Wojska Polskiego (otrzymał także stopień pułkownika armii amerykańskiej), który przez wiele lat informował CIA o ofensywnych planach Układu Warszawskiego wobec Europy Zachodniej. Kukliński odegrał prawdopodobnie ogromną rolę w uświadomieniu amerykańskim decydentom rzeczywistych zamierzeń wojskowych Związku Radzieckiego w czasach "odprężenia", powstrzymując tym samym machinę wojenną Imperium Zła. Szczegółowe informacje o ćwiczeniach i grach sztabowych Układu Warszawskiego, których celem było zajęcie w kilka tygodni Europy Zachodniej, pozwoliło przedsięwziąć odpowiednie, konwencjonalne środki zaradcze. Zmniejszało jednocześnie groźbę natowskiego kontrataku jądrowego na terytorium polskie, przez które musiały przejść atakujące Zachód dywizje radzieckie. Współpracując przez długie lata z CIA pułkownik Kukliński narażał swoje życie. Nie pobierał z tego tytułu żadnego wynagrodzenia.

Dla (post)komunistycznego aparatu Kukliński pozostał śmiertelnym wrogiem. Wieszano na nim psy nawet wtedy, gdy Polska odzyskała suwerenność po 89 roku. Robili to ci sami ludzie, którzy zaledwie kilka lat wcześniej chcieli powiesić Jego samego. Kukliński był jednak wrogiem nie tylko Jaruzelskiego, "Trybuny" i "NIE", ale był niewygodny dla Wałęsy i Michnika. Do wypowiedzi salonowego guru odniósł się zresztą sam Pułkownik: "Do matactw i inwektyw Adama Michnika nie będę się ustosunkowywał, bo one nic o mnie nie mówią. Świadczą jedynie o tym, że dusza tego moralisty bliższa jest porucznikowi Stefanowi Michnikowi, który jako sędzia sądu wojewódzkiego w październiku 1953 r. w mokotowskim więzieniu, nadzorował wykonanie politycznego morderstwa na Andrzeju Czaykowskim, bohaterskim dowódcy AK z czasów Powstania Warszawskiego, niz Maurycemu Mochnackiemu, na którego sili się pozować."

Choć o działalności wywiadowczej Kuklińskiego w czasach PRL napisano już kilka książek, to zapis tego, jak traktowano go w niepodległej RP znalazłem tylko w raporcie CIA. Pod znamiennym zresztą tytułem: "Oczernianie i rehabilitacja..". Wynika z nich m.in. to, że gdy jedni oczerniali, o dobre imię Pułkownika upominał się Jarosław Kaczyński. W czasach, gdy główny organ salonu "Gazeta Wyborcza" stanowił o tym, kto może zostać bohaterem (a dla środowiska "GW" są to Jaruzelski i Kiszczak), pułkownik Kukliński musiał czekać wiele lat na oczyszczenie z zarzutów, jakie postawił mu komunistyczny reżim pod wodzą gen. Jaruzelskiego. Wyrok 25 lat więzienia (początkowo kary śmierci) z 1990 roku (!) uchylono dopiero w 1995, jednak sprawę skierowano ponownie do prokuratury wojskowej, która umorzyła śledztwo dopiero w 1997. Pokazuje to, że nie tylko mendialnie, ale i realnie wpływy peerelowskiego aparatu wojskowego były przez wiele lat III RP praktycznie nienaruszone.

Dziś mija trzecia rocznica śmierci pułkownika Kuklińskiego. Odwiedźmy Jego grób na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach!


Tagi: Kukliński; wywiad; wojsko; patriotyzm